عاطفه های عاشقانه

کوک کن ساعت خویش...

 

كوك كن ساعتِ خویش !   

 

             اعتباری به خروسِ سحری ، نیست دگر

 

                          دیر خوابیده و برخاسـتنـش دشـوار است

 

 كوك كن ساعتِ خویش !

 

             كه مـؤذّن ، شبِ پیـش

 

                          دسته گل داده به آب

 

                                 . . . و در آغوش سحر رفته به خواب

 

 كوك كن ساعتِ خویش !

 

             شاطری نیست در این شهرِ بزرگ

 

                                       كه سحر برخیزد

 

                                    شاطران با مددِ آهن و جوشِ شیرین

 

                                                        دیر برمی خیزند

 

 كوك كن ساعتِ خویش !

 

                      كه سحر گاه كسی

 

                         بقچه در زیر بغل ، راهیِ حمّامی نیست

 

                             كه تو از لِخ لِخِ دمپایی و تك سرفه ی او برخیزی

 

 كوك كن ساعتِ خویش !

 

             رفتگر مُرده و این كوچه دگر

 

                          خالی از خِش خِشِ جارویِ شبِ رفتگر است

 

 كوك كن ساعتِ خویش !

 

             ماكیان ها همه مستِ خوابند

 

                          شهر هم . . .

 

                                 خوابِ اینترنتیِ عصرِ اتم می بیند

 

 كوك كن ساعتِ خویش !

 

             كه در این شهر ، دگر مستی نیست

 

                  كه تو وقتِ سحر ، آنگاه كه از میكده برمی گردد

 

                            از صدای سخن و زمزمه ی زیرِ لبش برخیزی

 

 كوك كن ساعتِ خویش !

 

             اعتباری به خروسِ سحری نیست دگر ،

                              و در این شهر سحرخیزی نیست

 



نظرات شما عزیزان:

SAMAN4030
ساعت12:58---24 ارديبهشت 1391
قشنگ بود ازت ممنمونم
از این شعرا خیلی خوشم میاد
خسته نباشی

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نوشته شده در دو شنبه 18 ارديبهشت 1391برچسب:,
ساعت 9:54 توسط تنها| |

Power By: LoxBlog.Com